SON

Elinden tutan bir bastonu, sırtını yaslayacağı bir ağacı olacaktı... aslında o kadar da emin değildi, çünkü hayat herkesin yüzüne bir gülümseme bırakacak kadar cömert değildi. yoksa o cömertti de göremeyen biz miydik?

sebep her ne ise ben sonucun kıvrandığı yerdeyim. kim bilir hangi açmaz, kendinden içre bir kapı açacak?